شعر

 حالا که نیستی

سرد وخاموش

می وزداین  باد

در مسیر  آفتاب

چراغ بودی انگار

که ازپنجره رفت

یا پنجره که از دیوار

آن صخره ی آتش

روی تکه یخی 

آب می شود.